Exoplanetenonderzoek van de KSB in de belangstelling van Nature Physics en New Scientist
Exoplaneten die vloeibaar water op het oppervlak kunnen hebben, zijn belangrijke studieobjecten in de zoektocht naar leven buiten de aarde. Deze planeten, die zich in de zogenaamde “bewoonbare” of levensvatbare zone bevinden, zijn ideale kandidaten om buitenaards leven te herbergen.
Een internationale onderzoeksgroep, geleid door Lena Noack, waarbij ook Attilio Rivoldini en Tim Van Hoolst van de KSB, onderzochten de levensvatbaarheid van waterrijke planeten in de bewoonbare zone. Op deze planeten kunnen de oceanen duizend keer groter zijn dan op aarde. Zij gelijken meer op de planeet Neptunus, maar dan met vloeibaar water op het oppervlak. In de diepte van die oceanen, zal de hoge druk de watermoleculen aan elkaar binden zodat ijs onder hoge druk wordt gevormd. Dan is er echter geen toevoer meer van de levensnoodzakelijke voedingsstoffen uit de rotsmantel. Toch zou onder de ijslaag nog leven kunnen bestaan, omdat de warmte uit het inwendige van de planeet het ijs van onderuit zou kunnen smelten. Zo wordt daar een dunne levensvatbare zone gevormd, stellen de auteurs in het internationale wetenschappelijke tijdschrift Icarus. Noack en haar collega’s onderzochten welke planeten zo een levensvatbare laag in hun oceaan kunnen hebben. Zij vonden dat de planeten met minder massa of met een kleinere waterfractie meer kans maken dan planeten met een massa verschillende keren groter dan de aarde en aanzienlijk meer water.
Het artikel trok de aandacht in Nature Physics en New Scientist.
Origineel artikel in het tijdschrift Icarus
http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S001910351630149X
Nature Physics highlights:
http://www.nature.com/nphys/journal/v12/n7/full/nphys3822.html
New Scientist article:
Figuur: Modellen voor de buitenlagen van waterrijke planeten: oceaan alleen, oceaan-ijs-oceaan, oceaan-ijs.